نقطه ضعف اساسی بازار ایران چیست؟

بهزاد بهمننژاد با اشاره به ضعف ساختاری بورس تهران در ایجاد حباب و بررسی بورسبازان اخلالگر ، نقطه ضعف اساسی بازار سهام ایران و ۶ حباب معروف جهانی را بررسی کرد.
نقطه ضعف اساسی بازار سهام ایران
اما نقطه ضعف اساسی درگیر شدن اهالی بازار و حتی سیاستگذار با روزمرگی است. فارغ از آنکه چه نگاهی به بازار سهام داشته باشیم، یعنی میخواهیم حمایتی باشیم یا از مداخله بپرهیزیم. آنچه واضح است نبود یک سیاست مشخص برای تصمیمگیری است.
این امر باعث میشود هیچگاه به مشکلات زیرساختی و محدودیتهایی که بارها و بارها فرصت برای رفع آنها وجود داشت، نپردازیم. مثلا همین رونق اخیر بورس بهترین زمان برای حرکت به سمت بازار کارآ بود. اولا نقدینگی تازهوارد ظرفیت بالایی ایجاد کرده بود تا شناوری سهام افزایش یابد (تنوع بیشتر معاملهگران و عمقبخشی به بازار). ثانیا میتوانستیم با توسعه ابزارها بازار دوطرفه را بهطور موثر ایجاد کنیم. ثالثا با رفع محدودیتهایی نظیر دامنه نوسان، مانع صفنشینی و بیتوجهی تازهواردها به تحلیل شویم.
در نبود اندیشه نظاممند، تصمیمات به رویدادهای روزانه وابسته میشود که از یکسو، عموما در بورس تهران به نظارهگری در دوره صعود و به اصطلاح کف و سوت اهالی بازار برای هم میگذرد. در سمت دیگر، در دوره نزول چنان دستپاچگی رخ میدهد که فریاد «کمک، حمایت، نگذاریم اعتماد از بین برود» همه جا از فعالان بازار تا مقامات سیاسی غیرمرتبط با بازار سرمایه برمیخیزد.